Το μετέωρο βήμα του μήνα Σεπτεμβρίου

Αυτό που κάθε καλοκαίρι μου κάνει εντύπωση-με συναρπάζει σχεδόν-είναι αυτό που αποκαλώ "προοδευτική χαλάρωση των ηθών".
Ποτέ δεν μπορώ να καταλάβω πώς φτάνει εκείνη η στιγμή που το να κυκλοφορείς με το βρακι στο σαλόνι σου και να βλέπεις το γείτονα να κυκλοφορεί επίσης με το βρακί στο δικό του σαλόνι-κάτι που το χειμώνα φαντάζει αδιανόητο-έχει γίνει μια αυτονόητη, φυσική πραγματικότητα που δε σοκάρει απολύτως κανέναν...

Ο Αυγουστος είναι ο βασιλιάς των "χαλαρών ηθών".Μοιάζει σαν μια τρύπα στις εποχές όπου ο χρόνος διαστέλλεται. Ό,τι συμβαίνει στην πόλη τον Αύγουστο, δεν ειναι βεβαιο πως έχει συμβεί.
Μπορεί και να μην έχει συμβεί.

Όταν μπαινει ο Σεπτέμβριος, επιτείνει αυτήν την εντύπωση και κανει τον Αυγουστο να μοιάζει με αμφίβολο όνειρο που η αναμνησή του προοδευτικά ξεθωριάζει.
Ειδικά στην πόλη μας,ο Σεπτέμβριος κάνει πρεμιέρα "in all his mighty glory" φέρνοντας το φόβο και τρόμο όλων των κατοίκων που λέγεται ΔΕΘ:
κυκλοφοριακό έμφραγμα και ξαφνικά όλους μαζί τους πολιτικούς άνδρες που δεν είχαν καμιά σημασία και καμια παρουσία τον Αυγουστο,τους φέρνει για να μην πουν απολύτως τίποτα και ν'ακουμε σε απευθείας συνδεση το απολύτως τίποτα και το τι σημαίνει μεθερμηνευόμενον το απολύτως τίποτα σε τηλεοπτικές αναλύσεις έγκυρων αναλυτών.
Η ζέστη εξακολουθεί,όμως ξαφνικά όχι μόνο τα βρακιά,μα και τα σορτσάκια κι οι βερμουδες αρχίζουν να μοιάζουν κάπως ανάρμοστα. Αρχίζεις λιγο-λίγο να τραβάς τις κουρτίνες...
Έπειτα,σκέφτεσαι να ανασυνταχθείς και καταστρώνεις σχέδια και προγράμματα για τη νέα σεζόν, όμως τα λεφτα μάλλον δε σου φτάνουν,γιατί μάλλον έφαγεςκατιτίς παραπάνω το καλοκαίρι,αλλά δεν ξέρεις ακριβώς πόσα και να δεις; Ή να αφεθείς λίγο ακόμη στο να παρατείνεις την αμεριμνησία;
Δεν ξέρεις,ειν'η αλήθεια. Όπως και δεν έχεις ακριβώς αποφασίσει αν θα στρωθείς στη δουλειά ή αν θα λουφάρεις λιγάκι ακόμα.
Αλλά και να λουφάρεις,δεν ειναι καλά γιατί νιώθεις ενοχές και να φορτσάρεις δεν μπορείς γιατί υπάρχει και μια ψιλολούφα στην ατμοσφαιρα...
Θα'ρθεί ο χειμώνας.Τώρα πια είναι βεβαιο.Ο Σεπτέμβρης ειναι ο κλητήρας που επιδίδει τη βεβαίωση της αφίξεως. Και όπως όταν ξέρεις πως κάτι δυσάρεστο ακολουθεί,κοντοστέκεσαι και κοιτάς προς τα πίσω, έτσι κοιτάς μουδιασμένα προς το καλοκαίρι και βηματίζεις δύσθυμα προς τα χρηστά ήθη του χειμώνα...