Παρείσακτε Κύριε,

δε ζήτησα τη συνδρομή σας σ'αυτή μου την ώρα.
Ούτε σας ζήτησα να συντροφεύσετε αυτήν μου την ανία.
Η επίμονη παρουσία σας δε με καθησυχάζει.
Δεν μου είναι επιθυμητή.Μπορεί κιόλας να μου προκαλεί αποστροφή το συγκινημένο βλέμμα σας
μέσα μου.Διότι δε γνωρίζετε τη συγκίνησή μου παρά ως αφορμή για τη δική σας συγκίνηση.
Φορέστε λοιπόν το ωραίο σας καπέλο,πάρτε το μπαστούνι σας και απομακρυνθείτε.
Μόνο,μην ξεμακρύνετε πολύ.

Δυο χρόνια τώρα μέσα σ'αυτό το μακρόστενο κουτί.
Αμίλητος,ανέκφραστος με τα ίδια ρούχα,δε βλέπεις κανέναν και κανείς δε σε βλέπει.
Χάνεις σιγἀ-σιγἀ το πρὀσωπό σου-χτες το σκέφτηκα και τρόμαξα.
Έχω κι εγώ χάσει τα μάτια μου.

Χειμέρια νάρκη