Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Άντίο,Μελίνα... Μέρος δεύτερο

Η τελευταία στιγμή που μοιράστηκα με την Κανά,πριν οι δρόμοι μας χωρίσουν οριστικά ήταν το "Γέλα,ψυχή μου" από το δίσκο που έκανε με τον Παρίση,μάλλον για το σπαραχτικό μίγμα μελαγχολίας και πείσματος που εξέφραζε τη φάση στην οποία βρισκόμουν τότε.Ήταν,αναγνώριζα όμως,ένας μάλλον μέτριος δίσκος...
Αργότερα,κάποιος που ήξερε από παλιά πως της είχα αδυναμία,μου έκανε δώρο το "φέγγει αλλιώτικα",αλλά δεν της είχα πια αδυναμία.
Είχα σταματήσει ν'ακούω ελληνική μουσική και δεν νομίζω πως κατάφερα να ακούσω ποτέ αυτό το σιντί χωρίς να μου φαίνεται "θορυβώδες".Κάθε τραγούδι έμοιαζε να έχει την ίδια λαικότροπη εισαγωγή με κάτι που ακουγόταν σαν ομοβροντία μπουζουκιών (αν και δεν υπήρχαν μπουζουκια,στην πραγματικότητα,οπότε,μάλλον οι κιθάρες θα'ταν) και μετριότατη στιχουργική. Εξαίρεση ίσως η "μικρούλα στιγμη".
Μετά, έχασα τα ίχνη της,όπως άρχισα να χάνω τα ίχνη των συμφοιτητών μου. Εγώ έκανα στροφή προς πειραματικά δυτικά ακούσματα ανακαλύπτοντας τους SigurRos κι αυτή στροφή στο λαϊκό.
Ήταν μοιραίο να χαθούμε.
Για την προσωπική της ζωή δε γνωρίζω,παρα πως τα'χε με τον Μάλαμα(ίσως).
Τους λοιπούς ανώνυμους ψιθυρους περι αλκοολισμού και περι "παρτολίου"-συγχωρέστε μου τον όρο,έτσι τον άκουσα επακριβώς απο διάφορες "πηγές"-τους απέκρουα μετα βδελυγμίας και με εκνευρισμό για τον κρυπτοφαλλοκρατικό(όχι και τόσο κρύπτο- ,τώρα που το σκέφτομαι)μικροαστικό τους χαρακτήρα που στόχευε τη σεξουαλική ελευθερία μιας νέας κι ελκυστικής γυναίκας.
Για αρκετά χρόνια δεν μ'αφορούσαν τα νέα της,ούτε άκουγα τα τραγούδια της,ούτε παλιά,ούτε καινουργια,όπως δεν άκουγα πια ούτε το Μάλαμα,ούτε τους Κατσιμίχες...

Πριν από ένα χρόνο περίπου,άρχισα να βλέπω με συμπάθεια το (έντεχνο) παρελθόν μου,τα νιάτα μου και τις συνιστώσες τους κι έκανα συνεπώς μουσικές αναδρομές κι αναμεσα στις μουσικές,βρήκα στο youtube και άκουσα μια συνέντευξη που είχε δώσει στη Βίκυ Φλέσσα. Κι εκεί,παρά την αγιοποιητική δύναμη της νοσταλγίας μου,είδα έναν άνθρωπο που αυτό που εξέπεμπε ήταν μια βαριεστημένη αδιαφορία στην καλύτερη και στη χειρότερη,κάτι αδιόρατα απωθητικό...

2 σχόλια: