Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Ωραία ειναι να κλαις ακουγοντας Mahler...

...καιρό ειχε να μου συμβεί.
Ωραία ειναι να κλαις κι ας μη σε παρηγορεί κανένας.
Καθόλου άσχημα.Πινεις μερικές μεγάλες γουλιές μπύρας μαζί με αέρα και ξεχνιέσαι έτσι ήσυχα-ήσυχα,χωρίς κανένας να ενοχλείται,χωρίς κανείς να θορυβείται ή να στιφογυρνάει,χωρίς να σε ρωτάει κανείς "τι έχεις;" "τι σου συμβαίνει;"
Τι να πεις;
"Έχασα την πίστη μου.Να τι μου συμβαίνει!Κατάλαβες τώρα;Ειμαι μια γεννημένη πιστή που δεν πιστευει πια πουθενά.Do you know what ιt feels like?"