Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Εσυ κι ο φοβος

Μα γιατί φοβάσαι;;
Όλα θα περάσουν...
Δε θα κρατήσουν για πάντα.
Κανείς και τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Θα πεθάνεις και θα πεθάνω-ειναι βέβαιο.
Γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Όσο,μα όσο κι αν το θες να 'ναι έτσι,δεν είναι.
Δεν υπάρχει το για πάντα.
Δεν μπορείς καν να το εφεύρεις...
Ξύπνα!
Δεν υπάρχει.
Θα πρέπει να τρέχεις.
Ν'αφήνεις πίσω ανθρώπους,να μην προλαβαίνεις πια.
Να περπατάς λυσσαλέα όπως σε πιάνει και κάνεις τώρα.
Περπατάς με λύσσα και δεν καπνίζεις,αλλά η δύσπνοια είναι χειρότερη απο ποτέ.
Κι η λύσσα...
Λύσσα!
Θες να φας,να τρως συνέχεια,να πιεις,να πίνεις,θες να καπνίσεις,να πάρεις ένα πακέτο και να τα ρουφήξεις ενα-ένα τα τσιγαρα και μετά κι άλλο κι άλλο,ααα,να χαθείς μεσα σ'άσκοπες πράξεις,μέσα στην άσκοπη καθησυχαστική ψυχαναγκαστική επανάληψη,μέσα στον καπνό,θες να γεμίσεις ΤΟ ΚΕΝΟ,τη μαυρη τρύπα πάλι, η μαυρη τρύπα θα σε ρουφήξει-ΟΧΙ-περπατάς ν'άπομακρυνθείς...
Λες "δόξα τω Θεώ έχω τα πόδια μου,έχω τα πόδια μου" αν και τ'αριστερό δεν τολμάς να το βροντάς πια ασυλλόγιστα κόντρα στο έδαφος.
Φοβάσαι. Γιατί ξέρεις πως θα πονέσει.
Μη με κοιτάς μ'αυτό το ύφος,μαλάκα!
Γιατί δεν μπορώ να σε βλέπω άλλο και δεν ξέρω τι να σε κάνω πια.
Όλα σου φαίνονται βουνό.
Αυτό πάλι που πάντα πρέπει να δείχνεις ήρεμη και ψυχραιμη και σοφή;
Που το κονομησες;
Πως έμαθες να μη ζητας βοήθεια; Πως έμαθες πως πρέπει όλα να τα κάνεις μόνη;
Για να σ'αφήνουν ήσυχη,το έκανες. Να μη σε ρωτάνε τι έχεις.
Να! Ειμαι καλά. Δε βλέπεις τι καλή και ήρεμη είμαι;
Πολύυυ ήρεμη...Λοιπον,μη ρωτάς πως είμαι.
Και κυρίως μή ρωτάς τι έχω.
ΔΕ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΧΩ,ΓΙΑΥΤΟ ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ!
Γνωρίζεις πολύ καλά πως κάτι θα σπάσει.Όχι/μην κουνηθεις/δεν πρέπει να κανεις ζημιά.ΟΧΙ.
Σσσσς...Κανε ησυχία...
Δύσπνοια! Γνωστή απο την παιδική ηλικία...
Μαμά δεν μπορώ ν'ανασάνω καλά...
"Γιατί πουλάκι μου; Γιατί ψυχή μου;;"
Αμα γράψω 19 δε σου φτάνει...Θα μου πεις "μπράβο,αλλά..."
Υπάρχει πάντα ένα "ΑΛΛΑ".
Τα παντα χρήζουν μεγάλης προσοχής λόγω αυτού του ΑΛΛΆ,που είναι τρομαχτικό,τρομαχτικό σαν το αμετάκλητο το ίδιο...Φύλαγε τα νώτα σου,κρατα τις σκέψεις σου κρυφες-κρυφότατες,τα ΑΛΛΆ παραμονευουν στο σκοτάδι...
Αλλά τι φοβάσαι;
Όλα θα περάσουν.
Δε θα κρατήσουν για πάντα...
Δε θα κρατήσεις για πάντα...
Κάνε μια γαμημένη προσπάθεια να ζήσεις.
Κι ας μη σου βγει.
Αν σε πιασει απελπισία,αυτοκτόνησε βρε αδερφέ,αλλά σταμάτα να φοβάσαι μηπως σπάσεις τις γυάλινες μινιατουρες σου,Λώρα...
Και σταμάτα να ζεις στη φαντασία σου,Μπλανς...
Γάμα μας ρε Τένεσσυ!!!
Άντε και γαμήσου!!!