Πολεμώντας με την αναγούλα...

Μετά την πολύωρη έκθεση μου στην χτεσινή τηλεανάλυση των εκλογών, σημερα εκτέθηκα και στη βλακεία ενός μικροπαράγοντα της νεας δημοκρατίας που τυγχάνει πελάτης μου και μέσα στην αφέλεια του μου περιέγραφε πώς ενδοκομματικά προσπαθουν να βγάλουν απ'τη μέση τους αντιπάλους τους με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών και πως συσκέπτονται μέσα στα μαυρα μεσάνυχτα για να βρουν το κατάλληλο σύστημα εξόντωσης τάζοντας τη στηριξή τους ποτε εδώ και ποτε εκεί,προγραμματίζοντας να φάνε τα μούτρα τους οι άλλοι.Οι μέσα άλλοι.Όχι του ΠΑΣΟΚ.

Ούτε που καταλάβαινα τι μου έλεγε,αλλά ήταν σαν να ακουω περιγραφή χαρτοπαιγνίου. Λεφτά,μπλόφες,δολοπλοκίες και μεγάλα κόλπα...

Ή ακόμη χειρότερα,σκεφτόμουν σκοτεινά μεσαιωνικά σκηνικά,βυζαντινές ίντριγκες,ανθρώπους με κουκούλες και δαυλούς να περιφέρονται μέσα σε βρεγμένα δυσοιωνα σοκάκια μες στη βαθειά ασέληνη νύχτα και μαχαιρωμένα πτώματα να ξεβράζει σιωπηλά η θάλασσα το επόμενο πρωί...

Αηδίασα...

Μου'πε κι άλλα...

Εικονικά τιμολόγια και ξέπλυμα χρημάτων,χρήματα του αέρα,παντού χρήματα,βρωμερά κι απαίσια χρήματα και χορτάτοι λιγούρηδες,άπληστοι καργιόληδες ν'ακολουθουν την οσμή τους...
Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε.Δεν ήθελα κιόλας.Αρνιόμουν να καταλάβω.

Τα κόμματα ζέχνουν.

Απ'την κοινωνία διαλέγουν τους χειρότερους,τους φτηνότερους,τους πιο βρώμικους,τους αδίστακτους,τις αμοιβάδες...

Να πτωχεύσουμε.

Τώρα.

Άμεσα.

Να ψοφήσουμε πρώτα όλοι οι υπόλοιποι κι έπειτα να ψοφήσουν κι όλα τα παράσιτα. Είναι βέβαιο πως θα τρέφονται απο το αίμα μας όσο ζούμε,

γιαυτό ας ψοφήσουμε εμείς αναγκαστικά πρώτα.

Ας πτωχευσουμε τώρα,να μετοικήσουν τα παρασιτα σε άλλες χώρες,μπας και κάποτε,απο τύχη,φτάσει σ'αυτή τη χώρα κι ευδοκιμήσει ο σπόρος που θα ζωντανέψει τα άνθη του καλού...