Double moon

'Ηταν ένα διπλό φεγγάρι στον ουρανό κι εγώ το έβλεπα να κινείται στο σκοτάδι απ' το μπαλκόνι κι όπως φώτιζε το στερέωμα πίσω του,κάπου στην τροχιά του φώτισε απο πίσω έναν πλανήτη πολύχρωμο και φωτεινό σαν την υδρόγειο,σ'εκείνο το σημείο φώτισε μπλε κι ο ουρανός σαν να σχίστηκε ένα παραπέτασμα-"Α!Μα τί απίθανο θέαμα!", σκέφτηκα κι ήθελα να φωνάξω τη Λίνα να το δει κι αυτή μα δεν πρόλαβα,δεν πρόλαβα να της το δείξω,μετακινήθηκε κι άλλο το διπλό αυτό φεγγάρι κι εξαφανίστηκε το σημείο που φώτιζε,κύλησε πάλι στο σκοτάδι.
Μου λείπει ο χειμώνας. Θα θελα να βρεθώ στο Βερολίνο ένα σαββατοκύριακο. Να μείνω σ΄ένα ξενοδοχείο και να μην κάνω τίποτα.Απλά να ξέρω πως είμαι στο Βερολίνο μέσα στο χειμώνα που έξω έχει κρύο-κρύο και μέσα ζεστή ζέστη και πως όλα είναι οργανωμένα κι ήσυχα κι οι άνθρωποι μιλάνε γερμανικά και μυρίζει Γερμανία. Προχτες κοιτούσα τα προγραμματα της Όπερας και της Φιλαρμονικής.Να πήγαινα και να άκουγα μια όπερα.Ε;

Θέλω-θα ήθελα-να πω και στην Πωλίν να 'ρθεί,αλλά πού να αφήσει τα παιδιά και τον καλό της,πού να βρει χρόνο τώρα που διευθύνει και μουσεία και γάμησέτα,να πήγαινα στο Παρίσι,ίσως να την έβλεπα στο Παρίσι,ίσως κι όχι.Θα 'ταν φριχτό να πήγαινα στο Παρίσι και να μην την έβλεπα,τό'χω ονειρευτεί δεκάδες φορές πως δεν τη βλέπω ενώ είμαι τόσο κοντά της,ναι,μιλησα μετά γαλλικά μόνη μου μέσα μου στα παιδιά της και στον άντρα της,είπα τα χαριτωμένα μου ολίγα με άψογη προφορά,Θέ μου,είναι αδιανόητο πως μου δώσαν πτυχίο στα γαλλικά ,δεν ξέρω πού παν τα τέσσερα, παλιότερα έβλεπα τουλάχιστον καμιά ταινία, ξεπατίκωνα ολόκληρες εκφράσεις απο τη γαλλολαγνεία μου,τώρα πάει πέρασε κι αυτό,χεστηκα και για τις ταινιες και για τα γαλλικά.

Στο Βερολίνο θά'θελα να παω.Ναι.Μόνη,ολομόναχη και να κοιμάμαι εξαντλημένη απ'το κρύο και το ατέλειωτο περπάτημα σ'ένα ξενοδοχείο με πουπουλένιο πάπλωμα.